فونیکس تیگو ٧ پرو در بازار
دومین گل سرسبد محصولات فونیکس مدیران خودرو پس از تیگو 8 پرو، بدون تردید کراس اوور تیگو 7 پرو است. تیگو 7 پرو نسل دوم تیگو 7 به حساب می‌آید که در سال 1396 روانه بازار کشور شد و به عنوان یک کراس اوور چالاک و لوکس، به خوبی در بازار خودرو ایران جا بازکرد.
حالا با معرفی نسل جدید این دست از محصولات تحت عنوان برند فونیکس، با زبان طراحی کاملا جدید و طیف گسترده‌ای از امکانات ایمنی و رفاهی، تیگو 7 پرو بار دیگر با ارائه ارتقا چشمگیر در مقایسه با نسل پیشین خود، سری در میان سرهای بازار بلند کرده است.
فونیکس تیگو 7 پرو در برابر رقبا
تیگو 7 پرو همانند گذشته در سگمنت کراس اوورهای لوکس بازار معرفی شده است، اما این بار حضور تیگو 8 پرو با آن سطح از امکانات و ویژگی‌های بی‌رقیب، سطح توقع مشتریان را از نسل دوم تیگو 7 به شدت بالا برده است. در نتیجه، تیگو 7 پرو با سبک طراحی کاملا متمایز داخلی و خارجی، و ویژگی‌های ایمنی و رفاهی نوین به بازار آمد تا با رقبای جدید سرشاخ شود.
در بازار کشور، در حال حاضر جدیدترین رقبای تیگو 7 پرو، لاماری ایما شرکت آرین پارس موتور و T5 شرکت خودروسازی فردا هستند که احتمالا از دیدگاه سطح لوکس‌گرایی، توان رقابت با تیگو 7 پرو را نداشته باشند.
طراحی تیگو 7
با داشتن ابعاد خارجی به ترتیب برابر با 4500×1842×1746 میلیمتر و سوار بر فاصله محورهای 2670 میلی‌متری، تیگو 7 پرو نه تنها فقط در طول، بلکه در فاصله محورها نیز رشد ابعادی قابل توجهی را شاهد بوده است. در نتیجه در نگاه اول، ابعاد کشیده‌تر تیگو 7 پرو در مقایسه با تیگو 7 نسل اول به خوبی مشهود است. این مهم نشان از داشتن فضای داخلی بزرگ‌تر و راحت‌تر دارد.
نمای جلو نسل جدید تیگو 7 در بیشترین حالت ممکن، به برادر بزرگ‌تر خود یعنی تیگو 8 پرو شباهت دارد چرا که هر دو خودرو از دیدگاه طراحی، بر اساس یک زبان مشترک قلم خورده‌اند.
در نتیجه در جلو تیگو 7 پرو هم شاهد استفاده از جلوپنجره بزرگ کهکشانی با چراغ‌های تمام LED باریک دارای طراحی خشن، و گوشه سپرهای مجهز به سیستم روشنایی در روز هستیم. اگرچه طراحی و گرافیک چراغ‌ها و زیرسپرها با تیگو 8 پرو کاملا متفاوت است، اما باز هم در نگاه اول ممکن است تیگو 7 پرو به سادگی با تیگو 8 پرو اشتباه گرفته شود.
دو فاکتور جزئی اما مهم در نمای جانبی
احتمال بروز خطا میان این دو مدل را کاهش می‌دهد. اول آنکه برش ستون C در تیگو 7 پرو به طور کلی با تیگو8 پرو متفاوت است. دوم استفاده گسترده‌تر تیگو 7 پرو از پلاستیک‌های تزئیناتی مشکی رنگ بر دامن خودرو است که در مقایسه با تیگو 8 پرو، به خوبی به چشم می‌آیند.
در عوض، در بخش انتهایی تیگو 7 پرو، شاهد به کارگیری چراغ‌های عقب تمام LED از نوع دارای گرافیک پیوسته هستیم که به هنگام روشن شدن، ظاهری شبیه به چراغ‌های عقب هیوندای آزرا گرنجور مدل 201 دارند. دتیگو 8 پرو در عوض از چراغ‌های عقب جداگانه با طراحی و گرافیک کاملا متمایز بهره می‌گیرد.
زیبایی موضوعی کاملا سلیقه‌ای است اما اگر رقبایی چون فردا T5 و لاماری ایما را از دیدگاه ظاهری مورد بررسی قرار دهیم، باید اعتراف کنیم که نمای خارجی تیگو 7 پرو مخصوصا در مقایسه با لاماری ایما، بسیار میانه‌رو و ساده است. ایما در بخش طراحی، تکلیف خود را با مفهوم Exoticness یا عجیب و غریب بودن به شکل واضحی مشخص کرده است.
از دیدگاه پیچیدگی و خاص گرایی طراحی، لاماری ایما جایی نزدیک به KMC K7 کرمان موتور و در بازار جهانی در جایگاهی شبیه به سیتروئن C4 کاکتوس یا حتی نیسان جوک قرار می‌گیرد. لاماری ایما نه برای زیبایی بلکه برای متمایز و خاص بودن تلاش و این موضوع ظاهر خارجی آن را در مقابل تیگو 7 پرو و در سوی دیگر ترازو قرار می‌دهد.
در عوض T5 تلاش بسیاری کرده است که ضمن زیبا بودن، خاص هم باشد. اما در این مسیر در بخش حیاتی با نام تناسبات هندسی، T5 به سختی به مشکل بر می‌خورد. هر سبک طراحی در نوع خود میتواند جذاب، زیبا و منحصر به فرد باشد، اما آنچه در نمای خارجی فردا T5 چشمان بیننده را آزار می‌دهد، عدم رعایت تناسبات ساده هندسی نظیر تناسب میان طول، عرض و ارتفاع خودرو یا تناسب میان ابعاد ریم و تایر در مقایسه با جثه خودرو در نمای جانبی است. جدا از مشکلات بیان شده، اگر هنوز در نمای خارجی T5 آن زیبایی که باید را نمی‌توانید ببینید، مشکل از شما نیست.
تیگو 7 پرو در نمای داخلی متناسب با سبک طراحی تیگو 8 پرو، از چند المان حیاتی و متمایز کننده بهره می‌گیرد. سادگی و مینیمال گرایی بدون تردید دو فاکتور اصلی طراحی نمای داخلی تیگو 7 پرو است. داشبرد قلم خورده با خطوط افقی، حذف بیش از 90 درصد کلیدها و ادوات کنترلی، استفاده از پنل لمسی سیستم تهویه مطبوع، به کارگیری تریم تزئیناتی مشکی پیانویی، استفاده از نمایشگر 10.25 اینچی لمسی سیستم مولتی مدیا و نشانگر 7.0 اینچی تمام دیجیتال ادوات پشت فرمان، همگی به رعایت اصول طراحی از سوی فونیکس برای ارائه یک فضای ارام بخش و ساده اما مدرن اشاره دارد.
ناگفته نماند که در این نما، استفاده از سیستم روشنایی انتزاعی داخل کابین در کنار تریم دو رنگ نمای داخلی، از بزرگ‌ترین نقات قوت تیگو 7 پرو است که ضمن رعایت توازن میان حجم رنگ‌های ترکیب شده (قرمز/مشکی)، در نسل پیشین هم از بزرگ‌ترین نقاط قوت فروش تیگو 7 بوده است. از دیدگاه فضای داخلی، لاماری ایما با وجود عدم استفاده از تریم داخلی دو رنگ، به واقع نشان دهنده سبک جدید طراحی مدرن روز و هم دوره با تیگو 7 پرو است و همانند این خودرو نیز از المان مینیمالیستی بهره می‌گیرد. اما فردا T5 به خوبی ساختار طراحی قدیمی نمای داخلی خود را نشان می‌دهد و با وجود این که به تریم دو رنگ داخلی مجهز است، همچنان از زبان طراحی نسبتا قدیمی‌تر بهره می‌گیرد که گویی به پنج سال پیش تعلق دارد یا به عبارت ساده‌تر، مدرن نیست.
تیگو 7 پرو با به کار گیری پنل کنترل 8 اینچی لمسی سیستم تهویه مطبوع، تنها تعداد کلیدهای کنترلی اندکی را بر لبه داشبرد باقی گذاشت، چرا که بیشتر ادوات کنترلی حالا در سیستم مولتی مدیا و پنل لمسی سیستم تهویه مطبوع نهفته است.
این تغییرات باعث شد تا طراحی داشبرد ساختاری خطی‌تر و ساده‌تر به خود بگیرد. تریم تزئیناتی چرم زرشکی در کنار تریم‌های آلومینیومی و دوخت بخیه قرمز روکش چرمی صندلی‌ها نیز همگی در تناسب کامل حجمی و هندسی به اجرا در آمد که از خستگی چشمان سرنشینان در دراز مدت جلوگیری میکند. بارز‌ترین المان زیباساز نمای داخلی تیگو 7 پرو، بدون تردید رعایت تناسبات هندسی و حجمی میان تریم‌ها و سبک طراحی آنها است.
فضای صندوق با حجم استاندارد 414 لیتر با قابلیت افزایش به 1100 لیتر (با خوابیدن ردیف دوم صندلی‌ها)، در مقایسه با نسل پیشین بدون تغییر مانده است. این در حالی است که ابعاد بیرونی تیگو 7 پرو بزرگ‌تر از نسل قبل است. این مهم در فضای راحت‌تر، بزرگ‌تر و جادارتر داخل اتاق، بخصوص برای سرنشینان ردیف دوم نمود پیدا میکند که از مهم‌ترین ارتقا فنی انجام گرفته بر تیگو 7 جدید است.
تیگو 7 پرو نسل جدید حالا با برخی از ویژگی‌های نوین به بازار کشور عرضه شده است که مهم‌ترین آنها شامل ورود و استارت بدون کلید، دوربین 360 درجه چشم عقاب (سیستم AVM)، سنسورهای پارک جلو و عقب، سقف پانوراما، ترمز پارک برقی با قابلیت اتوهولد، سنسور نور و باران (روشنایی و برف پاک‌کن اتوماتیک)، کنترل حرکت در سرازیری (HDC)، سیستم تهویه مطبوع اتوماتیک دوگانه با دریچه مجزا برای سرنشینان عقب، شارژر بی‌سیم تلفن هوشمند همراه، بازو بسته شدن هوشمند در پنجم، چراغ بدرقه و خوش آمدگویی، فرمان برقی حساس به سرعت، قابلیت انتخاب حالات رانندگی، سیستم نظارت بر فشار باد تایرها (TPMS)، صندلی‌های جلو با تنظیم برقی مجهز به گرمکن، کیسه هوا جلو، جانبی و پرده‌ای و ریم‌های اسپرت آلیاژی 18 اینچ میشود. از این رو این خودرو در مقایسه با رقبای امروزی بازار کشور در جایگاه برابر یا حتی برتری قرار می‌گیرد.
تقابل مجموعه فنی
تیگو 7 پرو نیز همانند نسل پیشین و تیگو 8 پرو، بر پلتفرم T1X سوار است که از پوسته‌ای کاملا نوین در فضای خارجی خود بهره گرفته است. به عبارت بهتر، طراحی و ابعاد جدید نسل دوم تیگو 7، به بیننده اجازه نمی‌دهد که پلتفرم آن را با نسل قبلی یکسان بداند. اما تغییر و تمایز تنها محدود به ظاهر و آپشن‌های این خودرو نمی‌شود. در حقیقت بزرگ‌ترین تغییرات اعمال شده بر تیگو 7 پرو، در بخش فنی آن اجام گرفته است.
نسل اول تیگو 7 با پیشرانه 1.5 لیتری چهار سیلندر توربو و گیربکس شش سرعت دو کلاچ خشک روانه بازار کشور شد که بلافاصله آن را به عنوان خودرویی چالاک و تیز و بز در بازار کشور شناساند. به عبارت دیگر، زمانی که تیگو 7 نسل اول در بازار ایران تزریق شد، تقریبا هیچ خودرو هم رده دیگری وجود نداشت که با این خودرو رو در رو شود. اما این ساختار بدون ایراد نیز نبود.
ساختار گیربکس‌های دو کلاچ خشک، در برابر لانچ‌های پیاپی، تعویض متعدد دنده و تعلل در وضعیت نیم کلاچ بخصوص در سربالایی، به شدت مستعد داغ کردن و کاهش بازده فنی هستند. از این رو شکایاتی مبنی بر عدم بازدهی مناسب گیربکس دو کلاچ خشک نسل اول تیگو 7 مطرح بود که نه تنها یک ایراد فنی به حساب نمی‌آمد، بلکه خودروهای بسیار گران قیمت‌تر دیگری نظیر خانواده آلفا رومئو (4C، میتو و جولیتا) نیز در بازار ایران با گیربکس مشابهی عرضه شده و همگی از همین مساله مستثنی نبودند.
حقیقت آن است که گیربکس‌های دو کلاچ خشک در برابر رفتارهای رانندگی حساسیت‌های بیشتری به همراه دارند و نه تنها استفاده صحیح از آنها نیاز به مهارت بیشتر راننده دارد، بلکه حجم ترافیک و موقعیت جغرافیایی جاده‌های شهری (نظیر شیب خیابان‌ها) نیز بر شیوه عملکرد آنها تاثیر بسزایی دارد. به همین دلیل مدیران خودرو در پرچمدار محصولات فونیکس یعنی مدل تیگو 8 پرو، از گیربکس دو کلاچ تر (روغنی) بهره گرفت.
در نتیجه ساختار فنی تیگو 7 پرو به طور کلی مورد بازنگری و تغییر قرار گرفت. با وجود بهره گیری از همان پیشرانه 1.5 لیتری چهار سیلندر توربو، این پیشرانه با تنظیمات متفاوت مواجه و با افزایش توان و گشتاور همراه شد.
پیشرانه به کار رفته در تیگو 7 پرو حالا دارای استاندارد آلایندگی یورو 6، برابر با 157 اسب بخار و 230 نیوتون.متر گشتاور تولید میکند که حدود 10 اسب بخار قدرت بیشتر و 20 نیوتون.متر گشتاور بالاتر را به نمایش می‌گذارد. انتقال نیرو به محور جلو نیز بر عهده گیربکس 9 سرعت ضریب متغیر (9CVT) جدید گذاشته شده است که در سایر محصولات مدیران خودرو نظیر آریزو 5 توربو و X22 پرو نیز به کار گرفته شد.
این گیربکس نسل پیشرفته‌تر گیربکس 7CVT قدیمی است که حالا از برنامه ریزی جدید و دو ضریب دنده از پیش تعیین شده بیشتر بهره می‌گیرد تا هماهنگی بیشتری با پیشرانه قوی‌تر و جدید‌تر تیگو 7 پرو داشته باشد. نتیجه آن که نه تنها دیگر خبری از داغ کردن احتمالی گیربکس نیست، بلکه مصرف سوخت متوسط متوسط این خودرو با وزن 1.4 تنی، در حدود 8.5 لیتر در هر 100 کیلومتر است.
البته تیگو 7 پرو در بازار جهانی با آپشن دیگر پیشرانه 1.6 لیتری تزریق مستقیم توربو و گیربکس دو کلاچ تر، یعنی دقیقا سیستم انتقال نیرو ارائه شده بر تیگو 8 پرو نیز عرضه میشود. اما ارائه این سیستم انتقال نیرو به مراتب قدرتمندتر و گران قیمت‌تر، در بازه قیمت نهایی تیگو 7 پرو توجیح منطقی به همراه نداشت.
از دیدگاه اعداد و ارقام خروجی، تیگو 7 پرو شباهت بسیار زیادی با فردا T5 دارد، با این تفاوت که T5 از گیربکس اتوماتیک شش سرعت معمولی بهره می‌گیرد. در مقابل لاماری ایما با تجهیز به پیشرانه تزریق مستقیم توربو 1.5 لیتری، نه تنها به میزان قابل توجهی قوی‌تر است، بلکه از گیربکس دو کلاچ هفت سرعت تر نیز بهره می‌برد. از این رو باید لاماری را در بخش سیستم انتقال نیرو برتر از تیگو 7 پرو دانست. اما در عین حال باید اعتراف کرد که پیشرانه‌های تزریق مستقیم سوخت (GDI) در بازار کشور کاملا نو و تازه وارد به حساب می‌آیند و به ذات با برخی حساسیت‌های فنی (مخصوصا در مواجهه با بنزین نامرغوب) همراه هستند که رسیدگی به آنها را با وسواس بیشتر همراه میکند.
سخن نهایی
تیگو 7 پرو به عنوان قائم مقام تیگو 8 پرو در بازار کراس اوورهای لوکس بازار کشور ایفای نقش میکند. ینی این خودرو در بازه قیمتی رقابت میکند که بازار کشور رقیب‌های قابل توجهی برای آن دارد. در نتیجه تیگو 7 پرو همانند تیگو 8 پرو از نظر رقابتی در این سگمنت، امن و بی‌همتا نیست.
از این رو فاکتورهایی چون سابقه درخشان برند در بازار کشور، سهم بازار قابل توجه، فراگیری شعبات خدمات پس از فروش، بازار دست دوم قابل قبول و شیوه تامین خدمات است که تا حدود زیادی مشتری را به سمت فونیکس تیگو 7 پرو سوق می‌دهد. در غیر این صورت از دیدگاه عملکرد یا لوکس گرایی، شاید هنوز بتوان گزینه‌هایی برتر از تیگو 7 پرو در بازار کشور یافت. مهم ارائه مجموعه‌ای از ویژگی‌های کاربردی در قالب یک پکیج واحد است که تیگو 7 پرو بهتر از هر رقیب دیگری آن را در اختیار مشتری قرار می‌دهد.
